Vanalles

Verschillende mensen hebben mij al gevraagd wat voor weer het hier is, dus zal ik maar even een lokaal weerbericht geven. De gemiddelde temperatuur van de afgelopen week ligt rond de 25 graden, met ‘s middags maxima van 28. Het is hier heel zonnig, en alhoewel het in het begin soms wat heeft geregend, is het nu echt stralend weer. ‘s avonds koelt het lichtjes af, maar het is nog steeds aangenaam. Ik denk niet dat het beter wordt dan dit, maar in de winter wordt het hier niet zo gek koud. We kunnen wat sneeuw krijgen omdat we hier nu eenmaal op de berg zitten, maar ik vrees dat ik om te skien naar Matsumoto zal moeten gaan.

In een van mijn vorige posts was ik vergeten om uit te leggen wat okonomiyaki precies is. Dit is een soort Japanse pannekoek/ omelet, meestal gevuld met vis of zeevruchten en groenten. Het wordt gebakken op een gloeiend hete plaat, en daarna in stukjes gesneden zodat je het kunt eten met stokjes. Heel lekker, ook nog gezond, en gemakkelijk om zelf klaar te maken (als ik maar een bakplaat had =/). Ik zal ook van tijd tot tijd proberen om de Japanse keuken een beetje te introduceren, omdat die toch verschilt van de onze, en omdat ik weet dat sommigen, zoals Peter en Sonja, zich daar wel voor interesseren.

Wat heb ik allemaal uitgestoken de afgelopen week? De meeste tijd werd gespendeerd aan enerzijds registratieprocedures tot ergernis van iedereen, en de placement tests om mijn niveau van het Japans te bepalen (morgen meer hierover). De administratie regelt alles over het algemeen goed, we moeten gewoon de meeste formulieren invullen en zij doen de rest, maar als zij iets voor jou moeten invullen is het een heel ander verhaal. Een van de pijnlijkste voorbeelden hierin was het formulier voor kinderbijslag. Ik ging naar het kantoor, in de verwachting dat het op 5 minuutjes geregeld zou zijn, maar zo simpel bleek het niet te zijn.

Allereerst moest ik een aanvraag indienen om het formulier te laten invullen. Vervolgens vulde het meisje samen met mij het document in. Zij wist er nog meer van dan ik, aangezien ze vertalingen hadden, en omdat Caroline even voor mij was langsgeweest voor exact hetzelfde. Nadat we dit samen hadden ingevuld, vertelde ze mij doodleuk dat ik het EEN WEEK later kon komen afhalen. Het enige wat nog moest gebeuren was een stempel zetten, en blijkbaar hebben Japanners daar een week voor nodig. Ik legde mij er bij neer, maar een week later, kreeg ik te horen dat het nog tijd zou kosten, en dat ze mij zouden laten weten wanneer het klaar was.

Dit is een uitstekend voorbeeld van de de soms te efficiente administratie in Japan. Over het algemeen zijn al hun systemen tot in de kleinste details op elkaar afgesteld, zoals het openbaar vervoer, maar op andere gebieden proberen ze gewoon te hard om alles te regelen, waardoor het hele systeem te ingewikkeld wordt om fatsoenlijk te werken.

Anyway, tot zover mijn geklaag voor vandaag. De afgelopen dagen heb ik oa mijn academic advisor (een prof waar ik altijd bij terechtkan met problemen of vragen), Kato Hitoshi ontmoet. Een heel grappige man, een vriend van prof Vanoverbeke, en blijkbaar een van de betere docenten aan Gaidai. Daarnaast heb ik ook een tutor gekregen, Inoue, een student die mij zal helpen bij mijn studies en zo. Hij studeert Franse letterkunde en praat keigoed Frans voor een Japanner, wat zeker handig is in geval van communicatieproblemen, ik denk dat ik goed met hem zal kunnen opschieten.

Vorige week zondag waren Caroline en ik uitgenodig bij David, een Belgische prof aan deze universiteit. Echt een hele sympathieke kerel, die ons heel wat handige tips heeft gegeven voor ons verblijf. We hebben samen een bento gegeten, ook weer iets typisch Japans. Het is eigenlijk een soort lunchbox, verdeeld in verschillende vakjes. Je hebt meestal een vakje met rijst, eentje met vlees of vis, en de rest is gevuld met allerlei soorten groenten en andere dingen die ik nog niet heb kunnen identificeren. Heel lekker, en verbazend veel, aangezien ik het niet helemaal heb kunnen opeten. Het is ook gemakkelijk als je bijvoorbeeld snel iets moet eten, aangezien je het gewoon in de microgolfover kunt opwarmen.

Maandag zijn we naar Kyoto geweest, maar hier zal ik nog een aparte post over maken (met foto’s ook nog, ik verwen mijn lezers nogal he! xD). Voor de rest geraak ik gewoon aan het redelijk trage ritme van deze week, omdat er buiten enkele orientaties nog niet echt veel te doen is voor de ryugakusei, buitenlandse studenten, maar ik vrees dat dit anders zal zijn als de lessen eenmaal beginnen.

Echt iets typisch voor Japanse scholen en universiteiten zijn de clubs. We hebben in Belgie ook wel studentenclubs, maar als we eerlijk zijn, draait dit gewoon om feestjes en drinken. Aan Gaidai zijn ontzettend veel studentenclubs, voornamelijk sportclubs, maar ook groepen die zich concentreren op culturelen activiteiten. De sportclubs zijn het populairst, en ik heb natuurlijk het geluk om een kamer te hebben vlak langs het tennisveld, blijkbaar een van de grootste clubs. Er is echt constant volk aan het tennissen, en het is soms grappig om dit te observeren.

In de twee weken dat ik hier zit heb ik ze nog maar een keer echte wedstrijden zien spelen, en dat leek mij dan nog een toernooi met andere universiteiten omdat er echt oerveel volk was. De trainingen lijken zich te beperken tot zoveel mogelijk tennisballen proberen rond te slaan, en zo hard mogelijk schreeuwen. Dit is typisch voor alle Japanse sporten, ook al is een speler niks aan het doen, of zit hij gewoon op de bank iets te drinken, van tijd tot tijd zullen ze iets compleet onverstaanbaars (voor mij toch) roepen, zonder enige echte reden. In het begin lag ik echt in een deuk van het lachen toen ik dit hoorde, aangezien het ontzettend belachelijk klinkt, maar nu let ik er niet eens meer op.

Ik zal na verloop van tijd bij een of andere club terechtkomen, alhoewel ik nog niet echt weet welke (de sportiefste natuurlijk xD). Het probleem is ook een beetje dat ze heel streng zijn, en dat je echt altijd paraat moet staan, iets wat niet echt handig is als je een uitstapje wil maken of zo. Daarom is het misschien beter om bij een Circle te gaan, dit is hetzelfde principe als een club, maar kleiner en minder streng. Dit wordt iets om de volgende weken te bekijken (ik weet het, ik stel echt alles uit xD).