City of Delusion

Shinjuku wordt door velen beschouwd als het hart van Tokyo. Om te beginnen bevindt zich hier een van de drukste stations ter wereld. Nu, het is me al opgevallen dat de meeste metrostations in Tokyo niet echt klein te noemen zijn (een halve kilometer lopen om van de ene lijn naar de andere over te stappen is niet ongebruikelijk), maar Shinjuku is echt GIGANTISCH, en dankzij mijn geweldige orientatievermogen ben ik er natuurlijk meermaals verloren gelopen, niet dat dit op zich zo erg is, omdat er in het station, dat zch kilometers onder de grond uitstrekt, toch ook wel vanalles te beleven valt. Dit is uiteraard allemaal niet zo leuk in de ochtendspits, die in Japan sowieso onnoemelijk druk is, maar het heeft toch zijn charme, zeker als je zelf niet op een volgepropte trein moet stappen.

Shinjuku heeft niet zoveel toeristische trekpleisters, maar ik vond het aangenaam om eens een wandelingetje te maken tussen de wolkenkrabbers. Zo kwam ik uit bij het Tokyo Metropolitan Government Office, een redelijk controversieel gebouw gebouwd door de bekende architect Kenzo Tange, dat te kampen heeft met een negatief imago om een of andere reden. Het is vooral een bezoek waard voor het observatieplatform op de 42^ste verdieping, vanwaar dat je goed kan zien hoe ver dat Tokyo zich uitstrekt, in de verte is zelfs de berg Fuji te zien.

‘s Avonds heeft Shinjuku ook wel iets, niet alleen omdat er veel gezellige (maar dure) izakaya’s te vinden zijn, maar ook omdat de buurt Kabuki-cho er vlak naast ligt. Deze buurt werd in mijn resigids beschreven als een “poel des verderfs”, wat natuurlijk de beste aanbeveling is die een plaats kan krijgen in mijn ogen. Waarom dat deze wijk deze goede reputatie heeft werd mij al snel duidelijk toen ik werd benaderd door een man, keurig in smoking gestoken, die mij een uurtje drinken in een stripclub aanbood voor “slechts” 10.000 yen! Yep, ik was blijkbaar in de rosse buurt van Tokyo terechtgekomen! Al bij al vond ik het heel grappig om er eens in rond te lopen, tussen de dikke westerlingen die interesse hadden in een nummertje op zijn Japans, en de salary-men die al om tien uur ‘s avonds ladderzat op straat rondliepen. Daarnaast ben ik op een halfuur tijd maar liefst 5 keer in keurig Engels benaderd met allerlei voorstellen waar ik hier maar niet dieper op in zal gaan (ik moet mijn onschuldige neefjes en nichtjes toch beschermen xD).

Vrijdag moest ik in Chiyoda zijn, en van de gelegenheid heb ik dan ook maar eens gebruik gemaakt om de nationale Belgische trots in Japan te gaan bezichtigen, jawel, de beruchte ambassade van 420 miljoen euro! Zoals de mensen die de actualiteit volgen weten, bestaat er wat controverse rond de recente verkoop (waar de regering de begroting mee in evenwicht heeft gemaakt) meer specifiek over de vraag of het gebouw, dan wel de grond nu precies het geschenk was van de keizer. Veel mensen zeggen dat het een teken is van weinig respect is, dat zo’n “oud en waardevol” gebouw afbreken barbaars zou zijn etc. Nu ik heb het gebouw bekeken, en ik moet bekennen dat ik het allemaal maar redelijk schraal en afgeleefd vond uitzien. Het is wel een groot gebouw voor de wijk waar het in staat, maar ik denk persoonlijk niet dat het die hele hetze waard is, dus voor mijn part mag het met de grond gelijk worden gemaakt (wat volgens het vriendelijke personeel ook zal gebeuren eind dit jaar).

Asakusa is een va de oudste wijken van Tokyo, en heeft nog iets weg van een gezellige volksbuurt, alhoewel ook de moderne architectuur hier zijn weg heeft gevonden in het spectaculaire Flamme d’Or gebouw. Ik kan eigenlijk niet echt zeggen of ik het mooi vind of niet, het is in ieder geval “speciaal”!

Asakusa trekt vooral toeristen aan omwille van de Senso-ji, een van de weinige Boeddhistische tempels in Tokyo, en de buurt er rond die iets weg heeft van een ouderwetse vlooienmarkt, met kleine straatjes waar allerlei rotzooi wordt verkocht, van de afschuwelijke gelukskatten, tot kimono’s van een paar 1000 euro.

De tempel zelf is niet zo geweldig , alhoewel dat er een van de mooiere pagode’s staat die ik tot nu toe heb gezien, en wordt vooral bezocht omdat er twee gigantische lantaarns te bewonderen zijn. Asakusa is charmant omdat je hier nog de invloed van het oude Tokyo kunt merken, en ik heb mij laten vertellen dat het hier pas echt leuk wordt tijdens een van de vele festivals, maar spijtig genoeg vond er niks speciaals plaats tijdens mijn korte verblijf.

Foto's zijn te vinden in de mappen Shinjuku en Asakusa.